سه مصيبت در يك مصيبت

اگر خدا ناكرده زن از بي حجابي و لذت رساندن با جمال و آرايش خود به نگاه بيگانگان دست نكشد، سرخورده جامعه شده و سقوط مي كند و سقوط او سقوط يك نفر نيست، بلكه سقوط سه گروه و سرخوردگي آنان است.


رافعي مي نويسد: سقوط زن بنا به شدت و خطير بودن آن، سه مصيبت را به بار مي آورد: «مصيبت سقوط خود زن، مصيبت سقوط شرافت والدين، مصيبت سقوط شرافت فرزندان و تمام مصايب خانواده، در خانه مستور مي ماند جز عار و ننگ زن.»[26]




راههاي علاج اين معضل اخلاقي

يكي از اين راهها استفاده از عقل و منطق است. عادتي كه به ساليان دراز براي ما طبيعت ثانوي شده يك شبه از سر به در نمي رود، ولي خوشبختانه اگر به دستور عقل و منطق و با عزمي راسخ رفتار كنيم و شتابزده نباشيم هر خلق و خويي هرچه كهنه باشد خيلي زودتر از آنچه آمده خواهد رفت.



بايد اول قواعد كلي را كه بر وجود انساني حكم فرما است فرا بگيريم پس از آن هرچه بهتر شخص خودمان را بشناسيم يعني بدانيم چه خليقه و عادتي را مي خواهيم در

خود عوض كنيم و كدامم را رشد و نمو بدهيم و بخصوص بفهميم چه قابليت خاصي در ما موجود است كه بتواند در زندگي مايه برجستگي و كاميابي باشد، بعد از آنكه به

اين تشخيص ها موفق شديم بايد خود را به صفا پافشاري و شكيبايي مجهز كنيم و همواره ناظر و مواظب خود باشيم و تا اصلاحي را كه در نظر گرفته ايم در خود بوجود نياوريم، دست از كوشش و وجاهده بر نداريم.»[27]