خدايا!

ياريم ده تا در زمره ي عاشقان درآيم،

که گرچه عشق،آدمي خوار است،

اما آنکه بي عشق به سر برد،خوار است.

دستم بگير تا سرمست و گرم عشق باشم،

اما خاموش و بي خروش

و شکسته ي عشق باشم،

چون تويي مايه ي تسلاي دلشکستگان

پس مرا سوختني عطا کن

تا در آتش آن از من هيچ نماند،

که کشته ي عشق،از اين فناشدن شاد است

و سوخته ي عشق،از اين خودسوزي ،آباد است...